http://mm2austria2012.blogspot.com/p/kaart.html

zondag 31 mei 2015

Zondag 31 mei 2015

Zondag 31 mei 2015
Ontwaken op de P bij Monastery Ag Dionissias, Griekenland
KM 43339
40.09868   22.43486

Tegen tienen wordt het wat drukker op deze P, waar we de hele nacht alleen hebben gestaan.
Het zijn allen wandelaars die nu parkeren. Er gaat hier vandaan een wandeling van slechts 20 minuten naar een of andere Holy Cave, maar je kunt ook (een stuk) naar Litochoro lopen (en terug). Gezien de variëteit aan uitrustingen van de wandelaars hier zullen de doelen ook gevarieerd zijn.

Terwijl ik wat zaakjes in en rond de bus doe, verkent Monique het klooster. Dit blijkt in de geschiedenis diverse keren verwoest te zijn, de laatste keer door de Duisters in 1943 tijdens WWII. Die hebben hier in Griekenland wel meer kloosters vernietigd en de kloosterlingen in het ravijn gekieperd.
Het klooster is deels niet meer dan ....
een bouwval, en delen zijn weer opgebouwd.
Over het algemeen hebben we het wel gehad met dit soort locaties, als overnachtingsplek was het nu echter prima (en zeker rustig!).


Door het wolkendek heen dalend rijden we terug naar Litochoro. We hebben een psomi nodig, en zo’n lekker ijsje als ontbijt staat ons ook wel aan.
Nou, het is duidelijk zondag vandaag, en dan blijkt het ook nog Pinksteren te zijn.  Bijna alles in het dorp staat volgeparkeerd. Ik pas me aan de parkeerstijl van de Grieken aan en zet de bus honderd meter voorbij de bakker dubbel geparkeerd aan de hoofdweg, terwijl Monique ondertussen naar de bakker loopt. Daar is het ook al een drukte van jewelste, en heeft Monique moeite om met haar netjes-op-de-beurt-wachten-gedrag een brood en twee ijsjes te bemachtigen. Gelukkig schuift een oudere Griek haar naar voren anders had ze er tegen sluitingstijd nog gestaan met haar grote onschuldige ogen.

Ondertussen verlaat iemand de rij wél-netjes-geparkeerden, waar ik vervolgens de bus in plaats (nog steeds een verbod om stil te staan aan deze kant van de weg), en kunnen we onze ijsjes, die vandaag twee keer zo duur blijken te zijn, met veel liefde oplepelen. Met die hele kleine lepeltjes doe je er altijd zo lekker lang over. Misschien moeten we de soep ook maar eens met een theelepeltje gaan eten.

Ik probeer of er internet is en zowaar kunnen we ff een half uurtje wat dingetjes bijwerken. Het internetsignaal wat ik met mijn externe antenne en versterker oppik deel ik via Connectify Pro’ op mijn laptop weer met de tablet van Monique. Er zijn nog andere manieren zoals via de ALFA router R36 die we in onze bus hebben, maar dit hier is nu even het gemakkelijkst.

We willen weer naar het zuiden terug, naar de Pilion. We volgen de kustweg weer terug die we vrijdag ook hebben gereden. Dat de Grieken vrij en wat te vieren hebben is duidelijk, het is knaldruk overal.
Op de achtergrond gaat het
omhoog naar de Olympus
Het idee is om in ieder geval te komende nacht weer te verblijven op het strand net buiten Agiokambos, waar we eerder deze week ook prima gestaan hebben. Maar wat we vrezen blijkt waar: er is nauwelijks nog plaats. Het staat vol met campers en auto’s.
We tanken hier nog wel onze watertank vol maar maken dan dat we weg komen. Het zou goed kunnen dat het tegen de avond wat leegloopt, maar gezien het aantal kleine tentjes dat her en der is neergezet, hebben we daar weinig vertrouwen in.

Om  nu het hele eind de Pilion in te rijden trekt ons ook niet zo. We rijden een stukje terug, duiken per ongeluk de verkeerde weg in, en komen bij het grote strand uit van Agia Ellada (GPS: ##), vlakbij het kleine haventje. Ook hier is het druk maar we parkeren de bus op een redelijk rustig stuk.
Mij staat het allemaal niet zo aan, en eerlijk gezegd word ik knap chagrijnig van alle drukte. Dat zijn van die momenten waarin ik wel eens verlang naar een tentje op de hei.
Maar in dit geval weet Monique wat beter te relativeren dan ik, en besluiten we om toch maar hier te blijven voor de nacht. Waarschijnlijk is het nu even de best optie.

Goed beschermd
In de avond wordt het rustig en zijn we met nog een camper iets verderop de enigen. Het is echter zeker niet uitgestorven; op de strandweg op ongeveer 50 meter afstand is het een komen en gaan van wandelaars.
Dat zie je bijna overal in Griekenland. In de avond wandelen veel mensen in meestal rap tempo over de weg die dicht langs de zee loopt. Van volwassenen tot behoorlijk ouderen, stellen gezellig keuvelend tot druk kletsend en gebarend zoals Grieken dat kunnen,  mensen alléén (soms ook in de telefoon druk kletsend én gebarend), en ook dames alléén.
Echt een typisch Grieks iets in kustplaatsjes.
Af en toe komt de politie voorbij gereden maar onze aanwezigheid lijkt getolereerd te worden. Dan maar een borrel, da’s goed voor de relax.

Truste


Zondag 31 mei 2015
Overnachten op het strand vlakbij het haventje van Agia Ellada, Griekenland
KM 43439

39.680605   22.887648


overnachting vandaag


route vandaag

3 opmerkingen:

Julian zei

Hoi M&M!
Weliswaar lezen we een week achteraf maar ik begrijp dat jullie nu op Evia zijn. Leuk, daar waren wij vorig jaar, helemaal tot aan het zuiden, op 't strand, Agia Paraskevi, 37.96802, 24.38453
Wij vonden Evia leuk en campervriendelijk.
Wat straathonden betreft! Wij wandelen nooit zonder 1m. bamboestok. Alle honden blijven dan op behorig afstand van onze eigen hond. Maar jullie hebben wandelstaven, gaat natuurlijk ook
Ze bewaken wel je camper iedere nacht als je ze 's avonds wat te eten geeft.
Veel pezier op Evia.
Stina & Julian

M2 zei

Hallo Stina en Julian,

ja inmiddels zitten we op Evia. Het schrijven ligt wat achter, maar we hebben net een dag of vier in het noorden gestaan bij een nieuwe kantina. We waren de enige camper. Leuke plek met een hele vriendelijke kantina/strandbeheerder. Elke dag als we ouzo gingen drinken bij hem was het 'welcome neighbours!'.
De ouzo was bij hem 2 euro en ging altijd vergezeld van een (gratis) schaaltje Mezes.
Fijne plek, zouden we zo weer heen gaan.
Nu zijn we wat afgezakt met de hele dag regen.
Vonden jullie het zuiden beter dan het noorden?

Groeten MM

Julian zei

Wij gingen d'r op en d'r af via de brug bij Khalkis. Waren dus nooit in't noorden (komt volgend jaar wel!). Het zuiden was mooi en leuk maar we hadden ook prachtig weer met heel veel zon, in October. Dan is alles mooi! Eritrea, Néa Stira, Marmari en Karystos, gezellige dorpjes. Geweldige stranden ten zuiden van Karystos.
Julian