http://mm2austria2012.blogspot.com/p/kaart.html

vrijdag 5 juni 2015

Vrijdag 5 juni 2015

Vrijdag 5 juni 2015
Ontwaken bij Orei
KM
38.97840   23.09220

Een dag als gisteren behalve dat we bij de kantina de kouwe koffie overslaan en meteen aan de ouzo gaan. Iedereen krijgt er hier standaard een schaaltje mezes bij, een overkoepelende naam voor allerlei kleine voorgerechtjes/hapjes.
Bij de eerste ronde vooral stukjes komkommer, olijven, en partjes wittebrood met ansjovis.
Monique die helemaal niet van de vis is, met uitzondering van af en toe een lekkerbekje of kibbeling, zal het dus met de groente en het fruit moeten doen. Maar bij de tweede ronde krijgen we ook boterhamworst en tomaat.

Ooit héél héél vroeger, toen ik nog jong was heb ik eens ansjovis gegeten. Ik vond het zo verschrikkelijk smerig, en vooral omdat het zo zout was. Ik wist op dat ...

moment meteen waar de uitdrukking ‘zo zout heb ik nog nooit gegeten’  vandaan kwam.
Sinds die tijd heb ik ansjovis nooit meer aangedurfd. Maar ja, als je dit zo (als service) voorgeschoteld krijgt, en Monique sowieso al  (voor 99%) geen vis lust, vind ik het ook een beetje onbeleefd om
het te laten staan, Dus offer ik me maar op.
Maar lékkerrrrrr zeg! Het smaakt een beetje als zure haring op wittebrood, maar dan wat zoeter en met wat knoflook in de verte. Nee, daar blijft Monique mooi van af.
Super toch, en dat voor €2,- per borrel, inclusief de mezes!
Poeh, die ouzo gaat er goed in
Als ik ’s avonds buiten wat karbonaadjes sta te grillen krijgen we bezoek van een Duitser in een Suzuki Vitara jeep. De man van rond de 70 lijkt om een praatje verlegen. Hoewel het vooral zíjn praatje is want wij we krijgen amper een kans. In korte tijd weten we dat hij een huis heeft in Orei, ook een camper heeft en dat hij veel camperplekjes weten die we vast nog niet kennen, en beter dan hier. Wij nemen echter zeer genoegen met de huidige plek, maar de man wil me toch graag wat laten zien. Het is maar een kwartiertje heen en weer ‘miet zain Soezie’. Terwijl Monique de karbonaadjes bewaakt stap ik dan uit beleefdheid maar effe in het jeepje. 
In de Soezie gaat de man maar door met zijn praatje. Eerlijk gezegd durf ik ook niet zo veel te zeggen want zijn Soezie stuitert zo wild dat ik bang ben tijdens het vormen van bepaalde letters een stuk van mijn tong te bijten.
Ik weet dat een Suzuki Vitara best een goede terreinwagen is, met name omdat hij zo licht is, maar het ding gaat tekeer als een raftboot die in een stroomversnelling blijft hangen.

Uiteindelijk komen we op een niet-officiële camperplek die we kennen van ons WOMO-boekje, dus zo uniek is de plek niet. En we weten van WOMO-plekken dat die soms katsvol kunnen staan.
Eenmaal terug gestuiterd bij onze bus nodigt hij ons en passant nog uit om eens aan te wippen als we toevallig langs zijn huis iets verderop komen, bedanken we hem voor de gedane moeite, en zijn de karbonaadjes ondertussen meer dan gaar.
Nee, we blijven voorlopig lekker onze plek staan.

Voor de rest hebben we eigenlijk niks te melden vandaag.

Een relaxte vakantiedag was het weer.
Vrijdag 5 juni 2015
Overnachten bij Orei
KM
38.97840   23.09220

Geen opmerkingen: