http://mm2austria2012.blogspot.com/p/kaart.html

vrijdag 22 mei 2015

Vrijdag 22 mei 2015

Vrijdag 22 mei 2015
Ontwaken langs een knus muurtje op een P aan de zee tussen de haven en een haventje tegenover de kerk in Igoumenitsa overnachten in Igoumenitsa, Griekenland
KM
N    E

Eens zien wat het weer vandaag brengt. We hadden gedacht onze vakantie in Griekenland dit jaar met 2 echte stranddagen te starten om wat kleur op te brengen en dan het binnenland in te gaan voor wat actiefs. Wandelen, raften, dan naar de oostkust om de Olympus te bewandelen, en dan afzakken langs de kust van de Pilion om voornamelijk op wat stille stranden te lamballen.

Maar die stranddag zit er

ook vandaag niet zo in. Aan de temperatuur ligt het niet, het is benauwd en ruim 25 graden. Maar de zon laat zich niet zien. En om nu weer een dag zonder zon op een strand te zitten hebben we niet zo’n zin in. Dan kunnen we het weer maar beter benutten om te gaan rijden.

water tanken geen probleem
We ontbijten nog wel op 
het strand van Drepano Beach, legen het toilet, vullen de schoonwatertank en gaan oostwaarts het binnenland in. Mogelijk kunnen we voor sluitingstijd het amfitheater van Dodoni nog zien. Vandaar willen we langs de Lidl onder Ioannina en dan door naar het dorpje Kalarytes vanwaar we dan morgen gaan wandelen naar het dorpje Syrako en terug. Da’s de planning…

We laten onze navi’s iGo en TomTom de route berekenen met de optie ‘vermijd snelwegen en tolwegen’. Dat rijdt dan wel wat langer maar bijna altijd mooier.
Het wordt niet mooier wat betreft het wegdek want we treffen de meest bonte verzameling van slechte wegdekken die we ooit op één dag in Griekenland hebben gehad. Op provisorische manier zijn er soms omleggingen gecreëerd met bulldozers. Maar voor de rest is de route prachtig.
 

We komen precies op sluitingstijd bij het theater van Dodoni aan. En wat blijkt: we hebben er ooit lang lang geleden rond dezelfde sluitingstijd ook al eens gestaan. Dat was nog toen we niet alle reisdetails bijhielden denk ik.
En we herinneren ons ook nu dat we zo op een afstand te zien het niet echt de moeite waard vinden. Tja, we zijn in al die Griekse jaren nu eenmaal verwend met oude stenen.
We twijfelen nog even om hier te overnachten maar vinden het te vroeg (15:30 uur).

Dan naar de Lidl richting Ioannina. De Lidl vinden we nu eenmaal prettige supermarkten die bijna al onze benodigdheden hebben, en die ook goed bereikbaar gelegen zijn voor campers.
Na de inkopen is het te laat om nog naar Kalarytes te rijden en besluiten we om iets in Ioannina te zoeken, hoewel ik altijd flink chagrijnig wordt van grote steden.
En dat is ook nu weer het geval. Dan komen we ook nog in de drukte van het centrum terecht. Uiteindelijk zien we net buiten het centrum langs een meer een Franse camper staan en zetten de onze voorlopig maar even ervoor. We verkennen de directe omgeving en zien op vrije korte afstand een camping liggen. Gunstig, zouden de meesten misschien denken, maar voor ons niet want wij hadden net het idee om hier vannacht te blijven staan. Maar met een camping op bijna werpafstand lijkt ons dat niet zo’n goed plan.

Dan maar verder en een andere plek zoeken. Ja ja, en dan begint de lol…
De bus start niet, nog niet, nog steeds niet en helemaal niet meer. Aan de accu ligt het niet. Die is nieuw en vol.
De Franse buurman komt ook eens de camper uit of hij wat kan doen. Hoewel ik denk dat het meer nieuwsgierigheid is. Maar ja wat moet je met een Fransman die niets maar dan ook helemaal niets anders dan Frans spreekt, en een Nederlander die Nederlands, Engels, Duits, een mondje Grieks, en een petite peut Frans spreekt, eigenlijk alleen ‘Je ne parlez pas Français’ en ‘J’aime mademoiselle Búgel’(lezers van onze vorige blog kennen haar wel).
Zelfs woorden als ‘engine’, ‘lights’ en ‘yesterday’ zeggen hem helemaal niets. Terwijl hij me toch van de generatie begin Beatles tijdperk lijkt. Wie ken er dan nou niet ‘Yesterday’. Potverdorie zijn eigen Charles Aznavour heeft het nog gezongen.
Dan moet je het toch wel heel erg moeilijk hebben in het buitenland lijkt me.
We overleggen dan maar telefonisch met onze eigen Fiat-garage in Druten. We proberen wat dingetjes en denken ook wat de garage denkt, namelijk dat de startmotor de geest heeft gegeven. De manier om dat te testen die ons door de garage wordt aangegeven is geen optie. Ik sta hier in het hoge gras, kan niet goed onder de camper en heb mogelijk niet de juiste spullen bij me.
Dat wordt voor de eerste maal in onze campergeschiedenis onze verzekering bellen; De Europeesche.

En dan begint het circus:
17:52uur bellen we de Europeesche. 18:19 uur worden we gebeld door een Griekse hulporganisatie.
Die meneer spreekt redelijk Engels maar we houden toch een Griekse jongeman aan die toevallig in zijn auto langs rijdt om e.e.a. te laten vertalen (we staan behoorlijk achteraf).
Die legt ons uit dat er hulp onderweg is en dat we naar een garage vervoert worden. Een kwartier later is er een lichte vrachtauto waar een auto op gereden kan worden. De bestuurder checkt eerst nog even of niet toevallig onze accu leeg is, vraagt of hij ons aan kan slepen wat niet gaat (automaat), en belt dan een collega voor een grotere autoambulance want de onze past er niet op.
Weer goed een kwartier later komt de ‘grotere collega’. Met wat gepas en gemeet en billenknijpen trekken we onze bus erop. Oh jee, als dat maar goed gaat door de hectiek van het grote chaotische Griekse Ioannina.  Dat gaat het en ongeveer 20:00 uur komen we bij een kleine maar moderne garage in het industrigebied van Ioannina aan. Dan onze bus er weer af.
Even later krijgen we in de garage iemand aan de telefoon die ons in het Engels uitlegt dat er morgenochtend 08:00 uur een monteur komt en dat we gewoon hier in onze camper kunnen overnachten. Om 21:00 belt er nog iemand van de SOS service NKC hoe het met ons en de bus gaat. We vertellen dat de monteur morgen komt waar hij enigszins van staat te kijken: ‘morgenochtend al een monteur? Zozo!’.

We zouden nog maar eens moeten zien of we in Nederland ook zo snel geholpen zouden worden. Eerlijk gezegd waren we zelf ook al bang dat we het hele weekend hier zouden staan.

Afijn, voorlopig zijn we ondanks de pech stiekem toch een beetje blij dat het allemaal zo soepel loopt.
Nu nog (morgen dan) zien of de oorzaak snel achterhaald wordt en gerepareerd kan worden.

Ook blij dat we camperen want we hebben altijd alles bij de hand. Bed, keuken, badkamer, water, stroom, kleding en ruimschoots te eten en te drinken. Oh ja, en schotel en TV maar die hebben we tot nu toe niet aan gehad. Trijntje zal waarschijnlijk ook mét onze bijval niet de finale halen.
Al met al toch nog een spannende vakantiedag.

Truste
Vrijdag 22 mei 2015
Overnachten ergens buiten Ioannina bij Garage Express Service

39.59417, 20.86333
  • 39.59417, 20.86333


route vandaag

Geen opmerkingen: